Stretchen is het rekken van de spieren en niet de pezen. Door te stretchen maak je met andere woorden je spieren (terug) langer en minder stijf. Dit is nuttig aangezien je spieren de neiging hebben te verkorten door training waardoor de blessuregevoeligheid kan stijgen. 

Stretchen kan ofwel bij het sporten ofwel als een afzonderlijke activiteit uitgevoerd worden. Stretchen wordt bij voorkeur na de sportactiviteit uitgevoerd, als onderdeel van de cooling-down. Deze vorm dient eerder om de nadelige aspecten van de sportinspanning te verminderen, niet om de lenigheid te verbeteren. 

Stretchen tijdens de opwarming wordt minder aangeraden omdat rekoefeningen die het sporten onmiddellijk voorafgaan, de prestaties negatief zouden kunnen beïnvloeden. Stretchen wordt klassiek onderverdeeld in statische en dynamische rekoefeningen. 

Bij statisch stretchen wordt een spier geleidelijk tot de maximale lengte uitgerekt (zonder pijn te veroorzaken!) en gedurende een korte periode in deze positie vastgehouden. Deze oefening wordt zonder andere beweging uitgevoerd. 

Bij dynamisch stretchen daarentegen, wordt de oefening bewegend uitgevoerd. Voorbeelden van dynamische rekoefeningen zijn  zwaaibewegingen van de armen en de benen en het draaien van de gewrichten. Het type rekoefening (statisch versus dynamisch), de duur van stretchen en de spiergroepen die aangepakt worden, zijn onder meer afhankelijk van de sportdiscipline en de gebruikte spieren. 

Het al dan niet stretchen hangt niet af van leeftijd, lengte, gewicht, huidige conditie of eventueel voorgaande letsels. In tegenstelling tot wat soms beweerd wordt, is correct stretchen niet gevaarlijk. Stretchen is ook niet nadelig voor je sportprestatie zolang je het niet éénmalig doet. Het moet consistent na elke sportinspanning gebeuren en beter nog dagelijks als onderdeel van een lenigheidsprogramma.